Wspólnotowy znak towarowy jest postacią prawnego tytułu ochronnego, którego skuteczność rozciąga się na wszystkie kraj członkowskie UE, czyli 27 państw. Europejski Urząd Patentowy uznaje także znaki towarowe zarejestrowane w państwach członkowskich przed ich akcesją.
W związku z tym towar, logo, produkt zastrzeżone przez polskie biuro patentów i znaków towarowych np. 1 lutego 2003 roku są uznawane w całej Wspólnocie także po rozszerzeniach z 2004 i 2007 roku. Prawo to działa też w drugą stronę. Jeśli w Bułgarii opatentowano jakiś wynalazek, wyrób, produkt przez wstąpieniem tego kraju do UE 1 stycznia 2007 roku, to przedsiębiorcy i wynalazcy z innych krajów nie mogą występować do Europejskiego Urzędu Patentowego z wnioskiem o rejestrację tego patentu, choćby jego przedmiot został stworzony niezależnie od tego w Bułgarii.
Ponadto żaden mieszkaniec kraju członkowskiego ani przedsiębiorstwo zarejestrowane w jednym państw Wspólnoty nie mogą występować do sądu o unieważnienie zarejestrowanych już patentów.
Prawo Unii Europejskiej zerwało z terytorialnie pojmowaną tradycją znaku towarowego i wzoru przemysłowego - dotąd wynalazek opatentowany przez biuro patentów i znaków towarowych w Niemczech nie był chroniony w innym kraju spoza UE. Wspólnotowy znak towarowy ma charakter ponadkrajowy, supranarodowy - czyli tak jak całe unijne prawodawstwo.